Net als zovele vaders staat ondergetekende wekelijks langs de zijlijn om de sportprestaties van het kroost te bekijken. (In mijn geval gaat het toevallig om zonen Peter en Daan die bij de E-tjes en de f-jes van Taxandria hun voetbalkunsten vertonen. Maar dat terzijde.)
Het is daarbij opvallend dat ook op dit niveau de duels soms al best fel zijn. Voor een deel wordt dit veroorzaakt door de enthousiaste toeschouwers die de kindertjes enorm aanmoedigen. In een enkel geval worden de grenzen van de sportiviteit inderdaad overschreden door de spelers.
Hoewel de psychologische achtergrond van dit verschijnsel misschien ook erg interessant is, laten we de verklaring van het gedrag van de ouders verder aan anderen over. Waar we wèl voor hebben doorgeleerd, is het juridische aspect. Met andere woorden: hoe zit het met de aansprakelijkheid tussen spelers onderling?
Aansprakelijkheid
Iedere deelnemer aan het maatschappelijk verkeer (en dat kunnen zowel natuurlijke als zogenaamde rechtspersonen zijn) loopt de kans aansprakelijk te worden gesteld. Dit betekent simpelweg dat je ter verantwoording kunt worden geroepen voor je handelen (of je nalaten!). En als er min of meer op een verwijtbare wijze schade is veroorzaakt dan moet je die vergoeden aan “het slachtoffer”.
Risico-aanvaarding
In de sport speelt het begrip “risico-aanvaarding” echter een belangrijke rol. Dit betekent dat het iedereen bekend is dat het deelnemen aan sportwedstrijden bepaalde risico’s met zich meebrengt. Omdat je vrijwillig de kans vergroot dat je schade oploopt, kun je degene die die schade veroorzaakte, minder snel aansprakelijk stellen. Je calculeert als het ware een “normale” blessure in.
Enkele voorbeelden van risico-aanvaarding
- bij een normale actie van een tegenstander, breekt een voetballer zijn been;
- bij een “normale” overtreding breekt een voetballer zijn been;
- bij een hockeywedstrijd krijgt een toeschouwer de bal tegen het hoofd.
Het is duidelijk dat vanwege de risico-aanvaarding niet opeens alles mogelijk is. Bij buitensporig of abnormaal gevaarlijk gedrag zal een tegenstander wel degelijk aangesproken kunnen worden voor de geleden schade. De bijzondere omstandigheden van geval tot geval zijn hierbij van belang.
Factoren die een rol spelen bij de beoordeling van de aansprakelijkheid zijn bijvoorbeeld de spelregels, de “gedragscode” binnen de betreffende tak van sport, de leeftijd van de deelnemers, en het spelniveau.
Na bovenstaand verhaal snapt u nu waarschijnlijk beter dat een korfballer die met opzet een klap krijgt van zijn tegenstander en hierdoor zijn kaak breekt, wellicht schadevergoeding kan eisen, terwijl een bokser die datzelfde overkomt, dat niet kan.
Samenvattend
Vanwege de zogenaamde risico-aanvaarding worden binnen de sportsector de grenzen van aansprakelijkheid als het ware opgeschoven.